پس از تحركات گسترده گروههاي تروريستي مورد حمايت صدام در سال 1374، احمد كاظمي به همراه دو هزار نفر از نيروهاي زبدهاش، مسئوليت انجام عملياتي پيچيده و خطرناك را در عمق 160 كيلومتري خاك عراق بر عهده گرفت. او و نيروهايش، با گذشتن از مناطق صعبالعبور كوههاي شمال عراق، به شكل غيرمنتظرهاي، مقر گروههاي تروريستي متجاوز به خاك ايران را كه از سوي صدام حمايت ميشدند، محاصره كرد. وي در حالي كه ميتوانست، اعضاي اين گروهها را نابود كند، به آنان فرصت داد تا بين فعاليت سياسي عليه جمهوري اسلامي و اقدامات تروريستي، يك راه را انتخاب كنند.
درايت كمنظير شهيد كاظمي، باعث شد تا بدون شليك حتي يك گلوله، اين گروههاي تروريستي متزلزل شدند؛ رسانههاي بزرگ دنيا، از اين اقدام كاظمي به عنوان «عمليات شگفتآور سپاه پاسداران در عمق خاك عراق» ياد كردند.
اين اقدام، نظامي ـ سياسي احمد كاظمي در مرزهاي غربي كشور، در مورد نحوه برخورد با نيروهاي ضدانقلاب بود كه در كشور عراق رفته و از آنجا با كمين عليه نيروها و مردم ايران در مناطق مرزي، باعث كشتار آنان ميشدند.
بعدازظهر روز 26 جولاي سال 1996، دويست وسيله نقليه ايراني به همراه دو هزار نيروي مسلح به سلاحهاي سبك و سنگين، از مرز ايران و عراق در منطقه پنجوين گذشته و به سوي كوي سنجق در منطقه اربيل در شمال كردستان عراق ـ منطقهاي كه در كنترل نيروهاي اتحاديه ميهني كردستان عراق بود ـ حركت كردند. در سحرگاه روز 28 جولاي، آنان بر منطقه و كمپهاي حزب دمكرات كردستان ايران و همچنين مراكز اداري و مركز كوي سنجق، مسلط شدند و آنجا را محاصره كردند و به اين ترتيب، بيش از سه هزار نفر از پناهندگان و پيشمرگهاي كرد در محاصره نيروهاي احمد كاظمي، از قرارگاه حمزه سيدالشهدا، قرار گرفتند.
گزارشگر بخش جهاني «بي.بي.سي» در 31 جولاي اعلام كرد: نيروهاي ايران، اردوگاه مخالفان دولت ايران در كوي سنجق را محاصره و پس از دو روز، بدون هيچگونه درگيري، آنجا را ترك كردند و هيچكس آسيب نديد.
در 29 و 30 جولاي، خبرگزاريهاي فرانسه و «رويترز» نيز از اين واقعه نظامي گزارشهايي انعكاس داده و اعلام كردند، به رغم پيشروي 160 كيلومتري ايران در خاك عراق تا منطقه كوي سنجق و رويارويي مستقيم نيروهاي ايراني و پيشمرگهاي كرد، هيچگونه درگيري رخ نداده است.
در آن مقطع، احمد كاظمي، يك توافقنامه سياسي ـ نظامي با رهبران كردهاي اردوگاه كوي سنجق امضا كرد كه بنا بر آن، قرار شد كه آنان از آن پس، اسلحه را كنار گذاشته و ديگر عمليات نظامي انجام ندهند و تنها به فعاليت سياسي روي آورند. در مقابل، ايران نيز از اقدام مسلحانه عليه آنان خودداري كند.
هنگام بازگشت نيروهاي ايراني به داخل مرزهاي كشور، هواپيماهاي جنگنده آمريكايي تنها بر فراز منطقه مانور ميدادند و شاهد قدرتنمايي نيروهاي ايراني در شمال عراق بودند. نظاميان آمريكايي كه نميتوانستند در اين مقطع، حمله نظامي و اقدامي در خور انجام دهند، صرفا به مانورهاي نظامي بيثمر بسنده كردند.
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
پنجشنبه 05,دسامبر,2024